Blog 19: Stunning Tassie and the last bit of OZ!

Ooh no! De laatste uren van dit fantastische avontuur tikken helaas langzaam weg... Voordat ik echter de acclimatiseer crisis in ons kikkerlandje tegemoet treedt heb ik nog kunnen genieten van een wel heel gave bestemming nog in Australië. Tasmanië! En wauw, wat een gave plek op aarde is dit ook weer. Heb een 5-daagse rondreis met 20 man over het eiland gemaakt. Kilometers wezen hiken, gave bergen, meren en honderden kleuren groen gezien, gezwommen in meren, zee, aqua blauwe baaien, gelopen door wit zand, genoten van de prachtige uitzichten, Australische diertjes en heel veel meer.

Dag 1 zijn we 's ochtendsvroeg vertrokken en gereden richting de Russell Falls. Grappig om te zien hoe dat dan in zo'n groep gaat en het aftasten van wie wie is begint. Ook dat je al meteen naar bepaalde mensen toetrekt. Ik althans wel! Mooi ouwehoeren en de mensen met wie we 5 dagen lang en 24/7 gingen doorbrengen leren kennen. Hoe dan ook, ik durf wel te zeggen dat ik inmiddels flink wat watervalletjes heb gezien gedurende deze trip maar de Russell Falls mochten er ook wel weer wezen! Erg mooi weer! Daarna bij Lake St. Clair, het diepste meer van Australië geluncht en van de omgeving en bergtoppen genoten. Vervolgens met de bus doorgereden voor een hike bij Donaghy's Hill en vanaf de lookout waanzinnige uitzichten bewonderd. De dag afgesloten met een (door mezelf ge-bbq'de) Aussie steak in Tullah en met Larizza (Duitse chick met wie ik meteen klikte) wezen poolen in de pub tegenover ons primitieve hostel. De avond vol gezelligheid en goede muziek (ik was de DJ haha) doorgebracht in ons onderkomen.

Dag 2 was het een extra bijzondere dag want het was m'n verjaardag!! M'n 26e levensjaar ingeluid in Tasmanië. Geen verkeerde plek om dit te doen! Toen ik 's ochtends m'n kamertje uit kwam lopen al door heel veel mensen gefeliciteerd. Na het ontbijt en ochtendritje met de bus naar een plek gereden waar we konden hiken naar de hoogste waterval op Tasmanië gecruisd, de Montezuma Falls. Hier een mooie birthday foto gemaakt en het regenwoud waardoor we wandelen was ook zeker weer de moeite waard. Na daar zo'n beetje de hele ochtend te hebben doorgebracht werd me luidkeels "Happy Birthday" toegezongen in de bus en overhandigde onze hippietourguide me een reep tomblerone als b-day presentje. Altijd leuk natuurlijk!

Zijn gaan lunchen in Strahan waar we nog even het water ingedoken zijn bij het meer waar volop olie van de teatrees een uitmuntend goede werking heeft op je haar, huid, eventuele muggenbulten (heb ze gelukkig nauwelijks meer trouwens) etc. Daarna bij de "Henty Dunes" van deze mega duinen afgerend, gesprongen en gespeeld in het zand. Teruggegaan naar Tullah, daar in het koele meer het zand afgespoeld en een aantal baantjes getrokken naar de overkant. Een b-day meal met Larizza en een paar anderen in de pub genuttigd en een relaxte avond gehad.

Dag 3 van de Lap of Tassie naar een van de meest iconische plekken geweest. Cradle Mountain! Het was even de vraag of we deze bestemming wel konden bereiken aangezien ze vanwege de droogte kampen met nogal wat bosbranden en flink wat wegen zijn afgezet. Vooral aan de westkust, waar we nog doorheen reisden hier, was de lucht ook veelal wat heiig en mistig van de rook. We hadden mazzel en konden hier wel naartoe gelukkig! Weer uren wezen hiken hier en genoten van het meer, de bergen en wat een gave natuur er daar op die plek te zien is. Tegen de tijd dat we hier vandaag kwamen was de ochtend alweer voorbij en tijd voor lunch in Sheffield. Ookwel de Town of Murals genoemd vanwege de vele wandschilderingen in het stekkie. Gaaf en artistiek sfeertje hing er daardoor. De middag vooral heel veel gegeten want er stond een honing en zalm proeverij op de planning. "Tassie’s fine foods" die wel enorm lekker waren. Kon het dan ook niet weerstaan om een potje Lemon honey mee te nemen vanaf de Honey farm. In de bus ontstond daarna door de suger rush (zo'n 30 soorten honing geproefd) een flinke meezingsessie met muziekjes die gedraaid werden. Dacht even dat ik weer op een schoolreisje was! Hilarisch. De avond in een super relaxt hostel geslapen in Launceston, daar is me alles over tennis geleerd, met de Australian Open die opstond werd dat weleens tijd en met een kleiner groepje de lokale pub en club verkend. Gegierd heb ik die avond! Onze hippie tourguide en een van de Britse jongens van de groep gaven een heuse show weg met dansmoves die alles behalve charmant waren. Ik en 2 andere Nederlandse meiden van de groep bleven met hen en nog 2 dudes over, maar schaamden eigenlijk de ogen uit onze kop. Niet heel aardig maar gelukkig konden we in het Nederlands nogal goede grappen over de beste heren in kwestie maken. Toen er ook nog eens versierpogingen bijkwamen kon je me helemaal wegdragen. Hilariteit alom dus!

Op dag 4 mochten we "uitslapen". In plaats van 7:30 van de afgelopen dagen vertrokken we nu om 8:00 uit Lancheston. Gereden naar Legerwood waar ik me heb verwonderd over prachtige en indrukwekkende memorial carvings. Het was me al eerder opgevallen in een aantal plaatsjes dat ter nagedachtenis aan de 1e wereldoorlog er langs avenues en straten bomen zijn geplant voor ieder gevallen slachtoffer. De bomen in Legerwood kampten echter met een aandoening waardoor ze niet meer gezond verder konden groeien. Een soort beeldhouwer maar dan voor bomen heeft de meest prachtige en ingenieuze beelden uit de bomen gesneden en slachtoffers hierin uitgebeeld. Indrukwekkend om te zien.

Na dit memorial zijn we naar een kaasproeverij gegaan waar ik werkelijk waar alle kazen, van jong tot oud, echt heerlijk vond! Nomnomnom!
Vervolgens naar een ander Tassie hoogtepunt koers gezet, namelijk de Bay of Fires. Parelwit zand, prachtige rotsen, verschillende kleuren blauw in het water, golven, bergen op de achtergrond, kortom, zeker geen verkeerde plek voor een picknick lunch. Heerlijk water om in te zwemmen en de rotsen daar hadden allemaal een oranje gloed in stukken steen vanwege het soort graniet hierin. Gaf een zeer mooi plaatje in totaal! Hier lekker de middag doorgebracht en genoten van het zonnetje. Een van de laatste plekken bedacht ik me waar ik dit heldere blauwe water ging zien voordat ik op NL'se bodem weer ben deze week... Volop van deze middag genoten dus en gelachen met de mensen om me heen.

's Avonds wederom een bbq gehad en inmiddels kan ik een aardig steakje maken op de bbq! Waar tijd in OZ al niet goed voor is... Net voor zonsondergang in Bicheno waar we die nacht verbleven naar het strand gegaan om echt de meest schattige en kleinste pinguïns ooit naar hun nesten aan land te zien waggelen. Volop "OOOH IT'S SOOO CUTE" in groepsverband uitgekraamd. Heel leuk om die beestjes in het wild en op 1m afstand te zien! De avond brullend van het lachen met Larizza en een handjevol anderen in de uitgestorven pub doorgebracht waar mensen onder de indruk waren van m'n poolskills toen Larizza en ik weer een potje speelden. Altijd leuk om te horen natuurlijk.

Op de laatste en vijfde dag van de Tassie lap stonden er ook nog erg gave dingen op het programma. De ochtend zijn we begonnen met een bezoekje aan East Coast Natureworld, een wildlife sanctuary waar geredde of met uitsterven bedreigde dierensoorten verzorgd worden. Heb echt de meest schattige kangoeroes ooit uit m'n hand gevoerd, op de foto mee geweest, selfies mee gemaakt etc. Hoe gaaf is dat?!! Ook uiteraard de Tasmanian Devils bewonderd en pasgeboren exemplaren bekeken. Uiteraard kwamen er ook nog een aantal wombats aan te pas (incl een baby woombat) en weet ik wat nog meer. Heel gaaf om tussen al die dieren rond te lopen. Die kangoeroes waren wel het hoogtepunt, ze eten geven vanuit m'n hand kan ook weer van de Bucketlist. Heel tof! Daarna gereden richting Freycinet National Park waar we omhoog zijn gelopen voor spectaculair uitzicht over Wineglass Bay. Die baai het zo trouwens vanwege de vorm die lijkt om een rood wijnglas. Plus er was nog een naar verhaal aan gekoppeld maar dat weet ik niet meer... Nog even een zwemstop bij het strand daarna tussen de bergen, jachten en heerlijk water. De koers doorgezet richting Hobart met een spectaculaire kustlijn als uitzicht. Plus nog even een bijdrage geleverd aan Kate's Berry Farm waar ze heerlijke ijsjes hadden met wederom geen onaardig uitzicht over de zee en bergen. Bij aankomst in Hobart gedropt bij het vliegveld en 's avonds naar Melbourne gevlogen. Uurtje vliegen! Kan vervelender...

Eerste dag in Melbourne begonnen met een paar uurtjes uitslapen, daarna wat geshopt, met 2 meiden van Tassie tour gemeet en naar de Botanical Gardens geweest om rond te lopen. Nog even een ceremonie bij the Shrine of Rememberence meegemaakt en genoten van het lekkere weer. Daarna met een van die meiden naar de Public Tennis Viewing Spot aan de Yarra River geweest en daar heerlijk relaxt tennis gekeken. Lekker buiten, groot scherm en mooi zitten. Omdat het afkoelde 's avonds even snel naar het hostel om wat warms aan te trekken en toen door naar Federation Square om daar nog meer tennis te kijken! Zo'n tof sfeertje hing er, lachen hoor.
Helemaal klaargestoomd voor de volgende dag want had 's ochtends een kaartje gekocht voor de Australian Open de dag erna!! Serena Williams en Roger Federer moesten oa spelen en ik dacht, wanneer heb nou weer eens de kans om een Grandslam zoals deze mee te maken. Fuck it dacht ik, ik koop een dagkaart en ga lekker naar the Australian Open op m'n laatste dag in Australië, de dag wanneer het ook nog eens Australia Day is!

En wow, wat heb ik genoten van die dag! Had toegang tot 3 wedstrijden in de Rod Laver arena en mocht daarnaast ook naar alle andere arena's, training courts, verzin het maar. Zo gaaf! Bij iedere opslag kun je een speld horen vallen. Je hoorde ook echt al het gepiep van alle sneakers enzo, de speler praten en vloeken haha, heeeeeel vet. Ook alle aanmoedigingen vanuit het publiek, gaaf om tussenin te zitten!! Geweldige ervaring en ik denk een once in a lifetime experience om bij zo'n grandslam aanwezig te zijn. Heb Serena Willams en Roger Federer aangemoedigd, wat een wereldspelers. Klasse! Had einde van de dag een houten reet van het stoeltje waar ik op zat, maar jemig wat heb ik genoten! Er waren nog 4 anderen van m'n Tassie tour ook daar dus met hen tussen de wedstrijden door gemeet en met Mila de wedstrijd waar we geen kaartje voor hadden, die van Djokovic, buiten tussen de arena's op een groot scherm in het gras met een biertje de wedstrijd bekeken. Heel tof! Teruggegaan naar het city centre daarna, allerlaatste keer drankje gedaan en daarna bekaf maar voldaan m'n bedje ingekropen.

Vandaag uitgecheckt, laatste ontbijtje met een heerlijke Chai Latte (nee het is geen koffie maar m'n nieuwe verslaving) gescoord in het centrum en nog een rondje gelopen en m'n laatste Australische dollars gespendeerd. Nog even genoten van het centrum van Melbourne voordat ik de shuttlebus naar het vliegveld nam. Kreeg dat we de stad uitreden al een brok in m'n keel en zat uiteindelijk met tranen in m'n ogen. Aan deze geweldige 3 maanden is een einde gekomen. En wat heb ik genoten zeg. Bizarre dingen gedaan van bungee jumpen, skydiven, duiken en canyon swing, tot genieten van prachtige natuur, bergen, hikes, meren, zee, stranden, parken, wit zand! En dan het wildlife dat ik heb gezien! Met wilde dolfijnen gezwommen, duizenden vissen van allerlei groottes gezien, schildpadden, koala's, kangoeroes, Tasmanian Devils, krokodillen, 100 muggenbulten, maar wauw. Wat een ervaring! De lol en pret die ik heb gehad met mensen die ik heb leren kennen, de gesprekken en inspiraties die ik van hen heb gekregen. Ik heb er geen woorden voor om te beschrijven hoe ik deze maanden beleefd heb en wat voor gevoel dat geeft. Zonder twijfel de 3 beste maanden uit m'n leven en heb genoten van ieder moment. Zit nu alweer met een brok in m'n keel nu ik dit typ. Natuurlijk heb ik zin om iedereen thuis weer te zien en te knuffelen maar eigenlijk wil ik helemaal niet dat dit avontuur ten einde is.

Het verrast dan ook niet dat ik me heb voorgenomen om zeker meer van de wereld te gaan zien en dat ik meer reizen wil gaan maken. Hoe en wat allemaal, dat komt wel goed. Maar ik moet wel toegeven dat "the travel bug kicked in" en ik al dagdroom over andere bestemmingen die ik in de wereld wil gaan bezoeken.
Dit was dan dus wel m'n eerste echte reis, maar niet de laatste!